VEČERAS IGRA
Četvrtak, 21. Jul KULTURNI CENTAR, 20:30 časova
POZORIŠTE „STEVAN SREMAC“ CRVENKA – OŽALOŠĆENA PORODICA
Trajanje: 85 minuta
ADAPTACIJA / REŽIJA / KOSTIMOGRAFIJA / SCENOGRAFIJA/IZBOR MUZIKE / DIZAJN SVJETLA.......IGOR PAVLOVIĆ
ULOGE:
AGATON.......ZORAN RADULOVIĆ
SIMKA....... CVIJETA JOVANOVIĆ MUCALICA
SARKA........ GORDANA MEŠTER
TANASIJE....VIDA MILAN IVANIĆ JOVANA RADULOVIĆ
PROKA...... MILORAD BJELAN
GINA .......BILJANA BJELAN
ADVOKAT..... DRAGOLJUB JOVOVIĆ
DANICA......MILIJANA KALUBEROVIĆ
TEHNIČKO VOĐSTVO:
MAJSTOR SVJETLA......PETAR ČANJI
MAJSTOR ZVUKA...... ZORAN DRAGIĆEVIĆ i SLOBODAN BJELAN
IZRADA SCENOGRAFIJE...... JOŽEF KEREKEŠ i NEBOJŠA ZELIĆ
KROJAČKI RADOVI..... ROZIKA SABO i ZORICA JOVOVIĆ
DEKORATER..... JOŽEF KEREKEŠ
DIZAJN GRAFIKE.....LUKA BATINIĆ
ORGANIZACIJA I PRODUKCIJA...... MILAN VUJAKOVIĆ
O PISCU
Branislav Nušić rođen je 8. oktobra 1864. godine u Beogradu. Diplomirao je na pravnom fakultetu u Beogradu 1884. godine. Državnu službu, Nušić je dobio 1889. godine kao zvaničnik Ministarstva spoljnih poslova, a 1900. postavljen je za sekretara Ministarstva prosvjete, a ubrzo nakon toga postavljen je za upravnika Srpskog narodnog pozorišta XIX i XX vijeku, a njegove sociološke analize su aktuelne i u XXI vijeku. Nušić je o sebi govorio da je humorista, a ne satiričar. Bio je i ostao savremen i svevremen..
Igor Pavlović rođen je 24.02.1976. godine u Novom Sadu gdje je na Akademiji umetnosti završio glumu u klasi profesora Mihaila Janketića (2002). Od 2002 zaposlen je u Narodnom pozorištu u Subotici, a od 2006. stalni je član ansambla drame Srpskog narodnog pozorišta. Igrao je do sada u pedesetak predstava u repertoarima profesionalnih pozorišta Vojvodine. Režira predstave u profesionalnim i amaterskim pozorištima kao i u trupi "Arteria" čiji je osnivač. U međuvremenu je završio master studije Multimedijalne režije na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. "Ožalošćena porodica" je druga režija koju potpisuje u Crvenačkom pozorištu.
RIJEČ REDITELJA:
Nušić, naš veliki komediograf bavio se mentalitetom naroda prikazujući devijacije u društvu kroz duhovitost i ismijavanje. Od sitnih lopova, prevaranata, poltrona, neobrazovanih na funkcijama za koje nisu stručni, doktora sa lažno stečenim doktoratima do predstavnika vlasti u malim srezovima i njihovoj paranoji zbog nečiste savjesti prilikom provođenja represije nad življem ispod njih (po onoj: "kad ja dođem na vlast..."). Njegovi likovi, ostvarujući lične ambicije, usput krše sve ljudske i moralne zakone. Nušić je te takve ljude sretao svaki dan u svom životu, a i u našem vremenu itekako postoje Jerotije, Agaton i ostali. Humor nije promijenio ljude, Pozorište to ni ne može, bar ne u toliko velikoj mjeri. U likovima iz Ožalošćene porodice kao da se odomaćilo sedam smrtnih grijehova.
Pohlepa, požuda, bijes, sujeta, ponos, proždrljivost i lijenost kao da savršeno utočište nalaze u našem mentalitetu... Mi ako nešto radimo brižno i dosljedno to je da njegujemo naše grijehove. Kuda nas to vodi? U neku novu porodičnu tragediju ili novi krvavi balkanski masakr... Da li je komedija ipak prerasla u tragediju? Meni već dugo vremena ništa nije smiješno. Dešavalo mi se da izađem sa predstave rađene po Nušićevom tekstu utučen, jer su humor i glumačka igra (nušičevska) ugušile problem. Glumci i publika zadovoljni izlaze iz pozorišta bez ijednog pitanja koje im je Nušić postavio. Igra je postala bitnija od sadržaja. Mislim da bi Nušić danas bio mnogo oštriji nego tada. Ova predstava je moja zamisao u tom pravcu.
O POZORIŠTU
Pozorište “Stevan Sremac” je osnovano 1946. godine integracijom pozorišnih grupa "Jovan Sterija Popović" i "Žikica Jovanović Španac". Iste godine 15. oktobra izvedena je prva premijera Dva cvancika. Od osnivanja pozorište radi u kontinuitetu i u svojoj dugoj tradiciji izvelo je više od 164 premijera. Prvi reditelj je bio Bogumil Karlovaris, ugledni slikar i profesor.
Svakako treba pomenuti predstave koje su bile rado gledane: Dva cvancika, Đido, Ljudi, Pop Ćira i pop Spira, Trojica, Gospođa Ministarka, Ognjište, U agoniji, Otac, Sabirni centar, Moj tata socijalistički kulak, Sumnjivo lice, Svetislav i Mileva, Jesil' ti to doš'o da me vidiš, Atentat, Razvojni put Bore Šnajdera, Tri čekića, Lari Tomson tragedija jedne mladosti, Farse, Kod večite slavine, Porodične priče, Putovanje malog princa, Tri ljubavne strele, Portugalija, Konkurs, Dom za vučiće, Sestre po metli, Kad bi kulise pričale, Plava ptica, Divlje meso, Doktor Šuster, Bolest porodice M, Mirandolina, Štefica Cvek u raljama života, Ludaci, Mala sirena, Ženidba... U našem pozorištu režije su ostvarili mnogi reditelji: Bora Stojanović, Blagota Eraković, Ištvan Varga, Petar Ujević, Dragan Jović, Dragoljub Mutić, Ivan Hansman Jesenski, Savo Radović, Milan Belegišanin, Bogdan Janković, Vladimir Lazić...
Veliki procvat pozorište je doživjelo u sezoni 1976/77 sa predstavama Ognjište i U agoniji, plasirajući se na Republički festival i Savezni festival u Trebinju gde su osvojene zlatne maske za glavnu mušku i žensku ulogu i za scenski govor. Smjenu generacije pozorište je uspješno prebrodilo i svoje zlatno doba nastavlja 1992. godine plasmanom na Republički festival u Prijepolju i savezni festival u Vranju sa predstavama Atentat i Razvojni put Bore Šnajdera. 1996/97. godine dolazi do omasovljavanja i podmlađivanja ansambla i sa predstavom Tri čekića pozorište osvaja prvo mjesto na Pokrajinskom festivalu u Staroj Pazovi i plasman na Republički festival u Gnjilanu. U sezoni 1998/99. godine mladi ansambl se pod režijom Ivana Hansmana Jesenskog oprobava u drami i sa predstavom Kod večite slavine osvaja pregršt nagrada i priznanja (zlatna plaketa na Republičkom festivalu u Kuli, nagradu za najboljeg glumca i glumicu, režiju, predstavu i plasman na savezni festival). Sa predstavama Porodične priče i Portugalija, a u režiji Ivana Hansmana Jesenskog pozorište i dalje osvaja nagrade i priznanja i plasmane na Republički i Savezni festival.
Danas pozorište “Stevan Sremac” čine tri ansambla: dječiji, omladinski i prvi izvođački ansambl.
U vitrinama pozorišta možete naći mnoge nagrade i priznanja koja svjedoče o uspjesima i učestvovanju na raznim festivalima (susreti bratstva u Prizrenu, republički festivali, Savezni festivali, Đađin memorijal, Festival kulture mladih u Knjaževcu, Trema fest u Rumi, Festival akademskih pozorišta u Subotici, Barski ljetopis, Festival pozorišta za djecu u Kotoru,Festić u Beogradu, Festival humora u Lazarevcu, Masukini dani u Velikoj Plani, Festival Pod Slovenskom branom u Tlmaču, Slovačka, gostovanje u Kraljevini Danskoj, itd...). Pozorište je dobitnik oktobarske nagrade, Zraka kulture, Iskre kulture, Povelje za doprinos trajanju RFAPS Srbije, Saveza sindikata Srbije i mnogih drugih.
