Pretposljednje večeri Festivala festivala, u kino sali Kulturnog centra Trebinje predstavljena su, po festivalskoj tradiciji, izdanja Srpskog narodnog pozorišta iz Novog Sada i to „Drame“ Laze Telečkog i „Glumac i publika“ Joce Savića, a obje je priredio direktor ove kulturne institucije, doktor Zoran Đerić, koji je o njima i govorio.
Nakon predstavljanja izdavačke djelatnosti SNP-a uslijedila je, takođe tradicionalna promocija, „AGONA“ - časopisa za pozorište i vizuelne komunikacije iz Banjaluke, urednika doktora Luke Kecmana.
Napominjući da je Srpsko narodno pozorište nastavilo da objavljuje knjige u svojim edicijama, od kojih su neke novopokrenute, a neke traju od ranije, direktor ove kulturne institucije doktor Zoran Đerić je pojasnio da pozorište predano radi na svojoj izdavačkoj djelatnosti i da će tako i ubuduće nastaviti.
„Izašla je knjiga `Drame`, koja je posvećena Lazi Telečkom, jednom od osnivača Srpskog narodnog pozorišta, koji je bio i glumac, i reditelj i prevodilac, ali je bio i pisac i ovde su objavljne dvije njegove drame, koje su napisane u duhu Šekspira i to su neke prve šekspirijanske drame kod nas. Istovremeno, one su tragedije, bazirane na istoriji srpskog naroda i na narodnim pjesmama, tako da je to jedna lijepa tradicija koja je skoro zaboravljena kod nas. Jedna od tih drama je bila izvedena prije stotinu godina, a druga je ostala u rukopisu. Druga knjiga koju smo objavili je Joca Savić `Glumac i publika`, a radi se o predavanjima koja je održavao minhenskoj publici, budući da je on živio u Minhenu, a poslije u Beču, gdje je bio i glumac i reditelj, ali je isto tako bio i teoretičar šekspirijanskog pozorišta i bavio se nekim drugim problemima režije uopšte i režije toga vremena. Unio je dosta novina i izborio se za jedan novi pristup Šekspiru, tradiciji i drugačijem čitanju“, pojasnio je Đerić.
Istakavši da su ovo tekstovi po prvi put objavljeni prije 128 godina u listu „Pozorište“ SNP-a, a koje je preveo jedan Savićev prijatelj, po njegovoj dozvoli, Đerić pojašnjava da su ti tekstovi i ostali u tom časopisu do ove godine, kada je odlučio da ih ponovo objavi i podsjeti čitaoce na jedno značajno ime iz srpske pozorišne istorije.
On je izrazio nadu da će se do naredne godine štampati nova izdanja Srpskog narodnog pozorišta koja će se opet predstavljati na Festivalu festivala.
Dr Luka Kecman je na sinoćnjem predstavljanju podsjetio da do kraja godine izlazi petnaesti broj časopisa „AGON“, ali se očekuje i da se redakcija popuni mlađim kadrovima.
„Ostajemo dosljedni da časopis bude naučne orijentacije, zato što u našem regionu postoje časopisi koji se bave i pozorištem i filmom i slično, ali su najveći dometi tih tekstova u stručnom smislu - kritike, prikazi, pozorišni eseji, a mi želimo da se naučno valorizuje ono što se stvara u pozorišnom, filmskom, televizijskom, radijskom svijetu, zato što se danas, sa svim tim nekim novim sagledavanjima, pronašla i matrica i način kako umjetnost može da se podvede pod neke metode naučne izrade“, istakao je doktor Kecman.
Napominjući da „AGON“ ima nekoliko tekstova koji su iz domena teorije, poput teksta mr Mirka Dimića o jednom izuzetnom filmu, te Mladena Kokošara koji se bavi teatralizacijom masovnih programa, on je istakao i rad Sonje Đurić iz oblasti produkcije, sa posebnim osvrtom na prilog Zorana Đerića koji je napisao rad o 225 godina Aleksandra Sergejeviča Puškina i Đerićev prevod Puškinove „Bajke o ribaru i ribici“.
„Nakon toga, imamo dva sjećanja profesora Veljka Šindića oko osnivanja Akademije i jedan moj tekst koji se bavi malim omažom, sjećanjem na profesora Maricu Naumović Vuletić, koja je nažalost mlada preminula, a dugo godina je radila na Akademiji, ostaviviši jedan neizbrisiv trag, pa je nekada vodila i radionicu na ovom Festivalu festivala. Tu je i drama jedne naše koleginice Sanje Đurić, koja piše na temu srednjeg vijeka i vrlo je initeresantna. Piše o onome što se nekada zvalo Ilirija“, kazao je doktor Kecman, izražavajući nadu da će i dogodine na trebinjskom Festivalu promovisati ovaj časopis.
