Petak, 22. jul – DOM MLADIH, 20:30 časova
GRADSKO POZORIŠTE TREBINJE
Branislav Nušić
MINISTARKA
Adaptacija i režija: Željko MILOŠEVIĆ
Asistent reditelja: Vladan POPOVIĆ
Scenografija: Dario STANIMIROVIĆ & Željko MILOŠEVIĆ
Kostim: Željko MILOŠEVIĆ
Izbor muzike: Zoran BEGENIŠIĆ
Plakat i afiš: Jovan VIDAKOVIĆ
Ton i svjetlo: Ognjen GRUBAČ
ULOGE
Milica MILOŠEVIĆ/ Gđa ministarka
Igor RONČEVIĆ/ Zet Čeda & Pera Kalinić
Katarina ĆOROVIĆ/ Kći Dara & rodbina
Filip ANĐELIĆ/ Ujka Vasa
Sara KOLAK/ Raka & Hristina
Sara POPADIĆ/ Anka služavka & rodbina
Mitar MILIĆEVIĆ / Pera pisar & Panta
Anastasja ANDRIĆ/ Učiteljica & Daca & Tetka Savka
Marko ŠEKARIĆ/ Dr Ninković & Jakov
Maja TARAILO/ Tetka Savka
Stefana PETKOVIĆ/ Soja & ministarka
David POPADIĆ/ Rista Todorović
O PREDSTAVI
Ova Nušićeva „šala u četiri čina“ prvi put je prikazana u beogradskom Narodnom pozorištu daleke 1923. godine.
Od tada promjenismo nekoliko država i bezbroj vladara, ali eto, ostade nam ipak zadovoljstvo da se i dan-danas divimo njenoj besmrtnoj i svevremenoj aktuelnosti u nas.
Sa ovim klasikom gospodina Branislava, koji nas, izgleda, i u 21. vijeku poznaje u dušu, poigrali smo se na malo drugačiji način, slučajno ili namjerno naše mlade glumce smiještajući u kazneno-popravni dom.
Učinilo nam se, sasvim nehotično, da je danas Kulturi, a i mladima izgleda mjesto – baš tu.
O REDITELJU
ŽELJKO MILOŠEVIĆ
Trebinje, 15. maj 1965. Diplomirani komunikolog. Studirao opštu književnost i tetrologiju.
Do sada je režirao 25 predstave po tekstovima Nušića, Stefanovskog, Romčevića, Borhesa, Bulgakova, Joneska, Koljade, Muze Pavlove, Mrožeka, Marka Kamelotija i drugih, te 18 predstava za djecu.
Radio kao asistent režije sa rediteljima Dimitrijem Jovanovićem, Miroslavom Trifunovićem, Sašom Latinović, Sašom Volićem, Filipom Gajićem...
Kao akter na sceni iza sebe ima gotovo 40 premijera, među kojima su i uloge Psihijatar, Ninković, Jerotije, Agaton, Laki (Nušićev optimalan broj- I. Tomašević), Teo (Čekajući Marčela), Ludak (Slučajna smrt jednog anarhiste - D. Fo); Don Kihot (Don Kihot - M. Bulgakov); S.S. Podsekaljnikov (Samoubica - N. Erdman); Doni (Poručnik sa Inišmora - M. Mek Dona); Valter (Sarajevske priče - F. Gajić); Vasja (Kokoška - N. Koljada)...
Ostvario i nekoliko manjih uloga u TV i filmskim ostvarenjima.
Selektovao, bio član i predsjedavao u više žirija pozorišnih festivala amaterskog i profesionalnog nivoa.
Dobitnik je više nagrada na domaćim i međunarodnim festivalima, kako za glumačka tako i za rediteljska i scenografska ostvarenja.
Autor je sedam drama od čega pet za djecu: tri objavljene u knjizi „Nježni snovi“ u izdanju „Zadužbina Petar Kočić“ Banja Luka- Beograd.
Idejni je tvorac i osnivač Kulturne scene „Male stvari“, a 2006. pokreće i interdisciplinarni fest Dani Malih stvari, festival profesionalnog pozorišnog stvaralaštva malih formi/ malih scena.
Radi u JU Kulturni centar Trebinje kao umjetnički rukovodilac Gradskog pozorišta Trebinje.
O POZORIŠTU
Trebinje ima bogatu pozorišnu tradiciju. U jednom istorijskom momentu, tačnije pedesetih godina XX vijeka, tu je djelovalo i profesionalno Narodno pozorište.
Pozorišno stvaralaštvo redovan rad nastavlja pod okriljem KUD-a „Vaso Miskin Crni“ sve do 1992. godine. U ovom periodu, tadašnji trebinjski amateri, Momo Brkić, a nešto kasnije i Nataša Ninković, donose Trebinju najznačajnije nagrade tog vremena, Zlatne maske za glumačka ostvarenja, dobijene na Saveznom festivalu dramskih amatera Jugoslavije.
Zanimljivo je pomenuti da se u drugoj polovini osamdesetih godina, na izvjestan način stvara i dešava trebinjski kult pozorišta. Intezivira se pozorišni život grada. Značajno se umnožava produkcija, a pored pozorišta pri KUD-u intezivno djeluju nezavisne trupe Rinocervus i Virus, okupljajući veliki broj entuzijasta i postavljajući značajan broj dramskih dijela. U tom periodu igraju se predstave najrazličitih žanrova, priređuju raznovrsni, u to vrijeme nazivani kolažni programi, kao i programi poetskog i neverbalnog teatra, muzičko scenski performansi, poetski matinei...
Dok se predstave, performansi, programi izvode, pored Doma kulture i Doma omladine, u galeriji Veritas, bašti restorana Bežigrad, Begovoj kući, gradskom parku, kupalištu Banje i drugim prostorima.
Ni nesrećni događaji devedesetih godina nisu u potpunosti utihnuli glas pozorišta u Trebinju. U tim, ratnim godinama, aktivno radi, a u skladu sa mogućnostima organizuju mu se i gostovanja, pozorišna trupa Pozorište Slovo.
Slovo stvara i u poratnim godinama, a u stvaralaštvu im se pridružuje Kulturna scenu Male stvari koja početkom XXI vijeka i postepenim gašenjem Slova, u periodu do formiranja Gradskog pozorišta, potpuno preuzima i veoma uspješno djeluje ostvarujući značajne uspjehe.
Rezultat njihovog rada naročito se ogleda u predstavi Don Kihot (Mihail Bulgakov), u režiji Miroslava Trifunovića, koja uz četiri nagrade osvaja i Zlatnu masku za najbolju predstavu 2007. godine na Festivalu Festivala (nasljednik Festivala dramskih amatera Jugoslavije), kao i do tada prvoj pobjedi nekog trebinjskog pozorišta na BiH festivalu FEDRA, 2008. godine, sa predstavom Uho, oko, obraz, trtica... (Muza Pavlova), u režiji Željka Miloševića.
Gradsko pozorište Trebinje je osnovano 2009. godine pri JU Centru za informisanje i kulturu, a od 2013. godine djeluje u okviru JU Kulturni centar Trebinje. Pored nekoliko profesionalno zaposlenih lica, tu je i veći broj saradnika, profesionalaca i amatera, kako iz Trebinja tako i iz regiona.
Gradsko pozorište Trebinje, s obzirom na kratak vijek postojanja, pod ovim imenom dobitnik je brojnih nagrada i pobjeda na republičkim i regionalnim amaterskim festivalima, a kao najznačajniji uspjeh, kada su nagrade u pitanju, izdvajamo predstavu Ševa ili slavuj (Efraim Kišon) u režiji Željka Miloševića, koja je osvojila pet Zlatnih maski, a ovjenčala se i onom najznačajnijom, Zlatnom maskom za najbolju predstavu u cjelini 2009. godine, na Festivalu Festivala.
U skladu sa mogućnostima, nastaje se njegovati različiti oblici pozorišnog stvaralaštva kako dramskog programa tako i programa predstava za djecu (igrane, kombinovane i lutkarske).
Od 2014. godine, na temeljima bogatog iskustva i velikog entuzijazma, pored amaterske, Gradsko pozorište stvara, organizaciono sazrijeva i pored amaterske nastoji razvijati i profesionalnu scenu. Tako su u tom pravcu i cilju, razvoja i postepenog ustoličenja profesionalne scene, koju Trebinje zasigurno zaslužuje, od 2014. godine do danas u produkciji Gradskog pozorišta realizovana četiri profesionalna pozorišna projekta, a u procesu realizacije, za sezonu 2016/2017. su još dva.
Svakako, Gradsko pozorište ne odustaje i dalje će poklanjati veliku pažnju i njegovati i dramski amaterizam kao polazišnu osnovu rada i stvaralaštva.
