Srijeda, 20. jul KULTURNI CENTAR, 20:30 časova
JU Centar za kulturu „Vojislav Bulatović - Strunjo“
BJELOPOLJSKO POZORIŠTE
„DANILO“
Tekst i režija: Dragan Koprivica
/Trajanje: 60 minuta/
Igraju:
Slađana Bubanja Merdović - majka
Jusuf Bajramspahić - otac Eduard
Milica Jeremić/ Sara Kurgaš - kćerka
Predrag Vukojević - Danilo Kiš
Mihailo Drobnjak - mladi Danilo Kiš
Sanja Ćirović - Edit
Nela Terzić - frojlajn Vajs
Sara Kurgaš/Milica Jeremić - majka Editina
Dizajn svjetla: Vlado Tomović
Scenografija, dizajn zvuka, izbor muzike: Milivoje Kovačević
O pozorištu: JU Centar za kulturu „Vojislav Bulatović - Strunjo“ BJELOPOLJSKO POZORIŠTE
Bjelopoljsko pozorište ima stogodišnju tradiciju i djeluje pod okriljem JU Centar za kulturu ''Vojislav Bulatović Strunjo''.
Scenska dešavanja u Bjelopoljskom pozorištu imala su proteklih decenija izuzetan značaj u pozorišnoj kulturi ne samo Bijelog Polja nego i Crne Gore. Svojom izražajnom svježinom i izvornošću dopiralo je do izuzetnih vrijednosti scenskog stvaralaštva, obraćajući se publici na svoj, klasičan ili istraživački način. U stogodišnjoj djelatnosti Bjelopoljskog pozorišta postoji obilje dragocjenih svjedočenja, dokumentarnih zapisa i fotografija koja govore o izuzetnoj prošlosti i rezultatima izvođenih predstava u Bijelom Polju i drugim gradovima Crne Gore i zemalja okruženja. Aktivnost ovog pozorišta uzdiže se do otkrivalačkih vrijednosti u našoj pozorišnoj kulturi, i veliki je dokaz uloge pozorišta u obogaćivanju naše društvene svijesti, a posebno svijesti mladih generacija. Sve ovo je impresivan i rječit spomen koji je proteklih decenija Bjelopoljsko pozorište podiglo sebi i svom gradu. Naravno, i danas nastavlja tradiciju pozorišne umjetnosti.
U Bijelom Polju se više od pola vijeka održava pozorišna svetkovina, ujedno i najstariji festival u Crnoj Gori - Festival dramskih amatera Crne Gore. Ovaj Festival je prava riznica stvaralaštva i stvaralaca iz ljubavi, koji ostavljaju snažan trag u crnogorskoj pozorišnoj kulturi.
Dječija scena postoji više od pola vijeka i iza sebe ima sjajne rezultate. Pozorište od 2002. godine postaje bogatije, otvara Pozorišnu radionicu koja godišnje plasira pet do osam predstava. Odnedavno u okviru Bjelopoljskog pozorišta, odnosno u okviru JU Centar za kulturu ''Vojislav Bulatović Strunjo'', djeluje i Dramski studio.
Bjelopoljsko pozorište je reprezentovalo svoj grad i državu više od stotinu puta na republičkim, međurepubličkim, saveznim i međunarodnim festivalima. Na pomenutim festivalima osvojilo je brojne nagrade.
Posljednjih godina Bjelopoljsko pozorište djeluje kao producentsko pozorište i iza sebe ima niz izuzetno uspješnih profesionalnih predstava od kojih se izdvajaju: ''Omer- paša Latas'', ''Večera budala'' (koprodukcijska predstava), ''Zoraj'', ''Derviš i smrt'', ''Bihorci'', ''Crveni petao leti prema nebu'', ''Hasanaginica'', ''Persona'' (koprodukcijska predstava), ''Medvjed i prosidba'', ''Ifigenija'' (koprodukcijska predstava) i dr.
O predstavi
„DANILO“
U svom dramskom štivu, melodrami o velikom Danilu Kišu, autor teksta, Dragan Koprivica, za osnov ove storije uzeo je neke detalje iz života Kiša, stavljajući akcenat na sudbinu njegove majke, Crnogorke, Milice Dragićević sa Cetinja, koja se u Vojvodini udala za svog supruga jevrejskog porijekla, Eduarda Kiša.
Na faktografske podatke i stvarne likove Koprivica je nadogradio svoju dramsku priču o moralnoj snazi patrijarhalne familije, o beskrajnoj, do jednog trena nepomućenoj porodičnoj harmoniji i ljubavi, nakon čega dolazi do iznenadnog procesa alijenacije oca porodice od svojih najdražih.
Taj raskol, u kojem je otac, u duhu grčke tragedije, bez krivice kriv, razvija se do katarzičnih stanja likova drame, čime se veliča značaj porodice, njena moćna kohezija, kao i ljubav prema Crnoj Gori, vječnoj matici, kojoj se uvijek iznova treba vraćati kao mitskoj prapostojbini i duhovnom stožeru. U duhu teorije otvorenog djela, Koprivica na kraju ostavlja pitanje krivice otvorenim, pri čemu likove majke, oca i kćerke maestralno igraju Slađana Bubanja Merdović, Jusuf Bajramspahić i, u alternaciji, mlade, izuzetno talentovane Milica Jeremić i Sara Kurgaš. Poseban pečat ovom komadu dao je Predrag Vukojević u liku Danila Kiša.
Iskazujući i svoj stav o dramskoj dinamici, Koprivica je predstavu sveo u šezdeset minuta, koji se gradativno nižu do katarzičnog stanja pokušaja spoznaje prokletstva, koje se nadvilo nad nekad srećnom porodicom.
O reditelju
Prof. dr Dragan Koprivica rođen je u Nikšiću 1953. godine. Na Filološkom fakultetu u Beogradu magistrirao je na Čehovu, a na Filozofskom fakultetu u Nikšiću doktorirao na Leonovu. Iz ruske književnosti ima objavljene studije, među kojima i „Ruski pisci nobelovci“. Za Sabrana djela Čehova 1989. preveo je dramu „Tri sestre“, a 2018. godine s ruskog preveo roman „Gost“ Aleksandra Prohanova.
Koprivica je penzionisan u zvanju redovnog profesora univerziteta, bio je poslanik u Saveznoj skupštini SRJ, i poslanik u Skupštini Republike Crne Gore. Živi u Podgorici. Afirmisani je prozni i dramski pisac, TV-scenarista, pjesnik, aforističar, književni i pozorišni kritičar i esejist.
Bavi se režijom u eksperimentalnom pozorištu (verbalni i neverbalni teatar). Dosad je režirao preko dvadeset komada, većinom po svojim tekstovima i idejama. Predstave su mu igrane u većini gradova Crne Gore, na festivalima u Crnoj Gori, Srbiji, Hrvatskoj, Sloveniji, Makedoniji, kao i u Češkoj (Prag) i Egiptu (Kairo).
Četvorostruki je pobjednik Međunarodnog Festivala festivala u Trebinju, gdjee se takmiče najbolje amaterske predstave država sa ex-Ju prostora (2004, 2006, 2010. i 2012. godine).
Autor je scenarija TV serije „Oriđinali“, u devet epizoda, u režiji Živka Nikolića, emitovane na TVCG tokom 1996. godine, a na istoj televiziji ekranizovana je i TV-serija Koprivice „Doktori kod Bolandže“ 2002. u režiji Slobodana Šćepanovića.
Koprivica je dobitnik više književnih priznanja: „Isak Samokovlija“, „Branko Ćopić“, „Risto Ratković“, „Satiričar godine“ („Tipar“) na Danima humora i satire „Vuko Bezarević“ u Pljevljima, dobitnik je „Dositejeve povelje“, nagrada „Marko Miljanov“ i „Dušan Kostić“; na Međunarodnom, 19. Festivalu crnogorskog humora, satire i karikature u Danilovgradu 2018. godine, knjiga aforizama „Etida u CG-molu“ proglašena je za knjigu godine.
Za istu knjigu Koprivica je u februaru 2019. dobio i najuglednije priznanje za humor i satiru na eks-ju prostoru, „Radoje Domanović“ – „Ekselencija satire“, Udruženja književnika Srbije, koje se dodjeljuje najboljim stranim satiričarima u 2018. godini. U martu iste godine za „Etidu u CG-molu“ dobio je i najviše priznanje BAK-a (Beogradski aforistički krug) „Rade Jovanović“, koje mu je dodijeljeno u UKS 15. marta 2019.
Koprivica je i dobitnik uglednog međunarodnog priznanja za književnost „Nadži Naman“ (Liban), za 2021. godinu, u visokoj kategoriji „Počasne nagrade za ukupan stvaralački rad“, a dobitnik je i priznanja grada Nikšića „18. septembar“.
Objavio je preko deset knjiga (proza, poezija, drame, aforizmi, eseji, književna kritika), među kojima i pet knjiga aforizama, a u pripremi je šesta, finalna, i Izabrane pjesme. Koprivica radi na novim knjigama aforizama i poezije, kao i novim dramskim projektima u Bijelom Polju i Podgorici.
